Verslag van het jaarlijkse bowlinguitje.

Het is inmiddels een jarenlange traditie om aan het eind van het seizoen een dag of weekend iets anders te doen dan het gooien van bowlingballen over een glad geoliede baan naar tien nietsvermoedende pins, welke een zodanige opdonder moeten krijgen dat ze alle tien omvallen.

Dit jaar werden wij op zaterdag 16 juni om 09.00 uur verwacht op de parkeerplaats op het Buikslotermeerplein. Zoals gebruikelijk was het reisdoel van die dag slechts bekend bij de organisatoren van deze dag, dit jaar Bert en Ellen, en stapten wij nietsvermoedend, maar iedereen vrolijk gemutst, in de bus. De rit ging Noord-Holland in over de A7 en werd onderweg opgeluisterd met verhalen door onze buschauffeur en West-Frieslandkenner Pim.

De eerste stop van de dag was in Medemblik, waar wij het Bakkerijmuseum "De oude bakkerij" bezochten. Na de koffie of thee, met vers gebakken gevulde koek, werden we in twee groepen verdeeld. De ene groep startte met een rondleiding, de andere groep met een workshop bonbons maken.

Tijdens de rondleiding werd ons verteld over het bakkersleven in de eerste helft van de 20^e eeuw. Ook werd voor onze neus een nieuwe lading gevulde koeken gemaakt en werd mij duidelijk dat toen al de eerste vrouw werd omgebouwd tot man, al was dit dan een speculaaspop (de “vrijer”).

Bij de workshop bonbons maken werd ook de geschiedenis van de cacao-industrie verteld en de centrale rol die Nederland (nog steeds) in de internationale cacaohandel speelt. Maar hierna moesten wij zelf aan de slag: eerst mochten we onze creativiteit loslaten op een chocoladehart, welke versierd werd met kleurige zoetigheden, waarna iedereen zijn eigen “interieur” (marsepein met likeur) in de vloeibare chocola, wit, melk of puur, kon dopen. Dit werd natuurlijk allemaal meegenomen voor thuis (of niet).

De volgende etappe ging naar Hippolytushoef. Na een demonstratie van zijn stuurmanskunsten door chauffeur Pim werd ons een High Tea voorgeschoteld in Hotel-Café De Harmonie. Deze bestond naast de Engelse sandwiches uit vele soorten zoete taarten, zoete taartjes, zoete hapjes en nog meer zoete etenswaar.

Hierna werd koers gezet naar de kust, Petten om precies te zijn, en daar werden we allemaal in de “strandtrein” geladen en na een korte rit over het strand werd een drankje gedronken in het zonnetje aan de strandbiertafel naast onze trein. De sportieve uitdaging van deze dag was hierna het Boerengolf. Hiervoor moest eerst het benodigd stukje strand vrijgemaakt worden van zonnebadende toeristen, maar toen dit vakkundig was opgelost kon gestart worden met het spel: In zo min mogelijk slagen met een boerengolfclub (met klomp) een parcours afleggen en uiteindelijk de bal in de emmer krijgen.

Hiervoor werden vijf teams gemaakt, maar helaas kon geen winnaar van dit spel worden uitgeroepen omdat wij bruut werd gestoord door de regen. Daarom werd besloten om met de strandtrein een rit over het strand en de Hondsbossche zeewering. Het kostte enige moeite om de trein vlot te trekken in het mulle zand, maar nadat enkele sterke mannen een zetje hadden gegeven, werd de tocht voortgezet. En dat de stemming er in zat bleek wel uit de gezongen liederen, zelfs het dubbele canon werd niet geschuwd.

Om 18.00 uur gingen we weer in de bus onderweg naar Wormer, Het Wapen van Wormer,

waar een oude bekende van Bowling Noord (Percy) voor zichzelf was begonnen.

Tijdens het diner alhier vond tussen de gerechten door de prijsuitreiking van het afgelopen seizoen plaats en tegen tienen ging de bus weer terug naar Buikslotermeerplein, waar afscheid van elkaar werd genomen en iedereen tevreden naar huis ging.

Ellen en Bert, bedankt voor de leuke, gezellige en afwisselende dag.

Martin Polderman